Tagarchief: Ierland

LeMUria Poort ‘Uisneach’ heropend

Uisneach ligt in Ierland en is een heuvel van 182 m hoog boven de zeespiegel. Men kan er bij helder weer 360 graden in het rondte, ver weg kijken. Zo’n cirkel is bijna nergens ter wereld meer mogelijk.
Het wordt ook wel het Centrum van het oude Ierland genoemd.
In juli 2018, tijdens de wedergeboorte van LeMUria op Moeder Aarde, werd ik Opgeroepen om samen met mijn aardehealing maatje, Sandra Minnee, naar Ierland af te reizen om daar meerdere, elkaar kruisende leylijnen te gaan heractiveren.  In samenwerking met Moeder LeMUria hebben we hier tevens mogen bijdragen aan het heropenen van de magistrale Smaragd groene Poort.
Uisneach is hier een wervelend onderdeel van een mystiek elfen netwerk. Hier werden Sandra en ik op een wonderlijke wijze op de 9e dag van onze reis naar toe geleid!


Skull LeMUria – Hoedster Maria van der Geest

Mijn skull LeMUria is verbonden met onze oermoeder LeMUria.
Haar bewustzijn verplaatst zich doorlopend op-rond-door Moeder Aarde vanuit mijn Sterrenpoort in verbondenheid met de Uluru LeMUria Tempels. Zo houdt ze regelmatig audiëntie op wisselende oer LeMUriaanse plekken over de hele wereld, waarvan ik er een aantal ken:

  • De Uluru Rock (Ayers Rock) & de Olga’s in Centraal Australië
  • De bergen van het National Park Tongariro in Nieuw-Zeeland op het Noord Eiland
  • De Sfinx bij de Piramides van Gizeh
  • De Tafelberg van Zuid-Afrika
  • De Vulkaan Kilauea op Hawaii
  • Op Vuurland in Zuid-Amerika

Toen LeMUria  dreigde onder te gaan aan de strijd met het afdwalende Atlantis, heeft Moeder LeMUria op voorhand de oerkwaliteit van de sterrenpoortportalen veiliggesteld in het mineraalgeheugen van rotsen en bergen, maar ook in diepe verzonken kristallen. Onzichtbaar voor het menselijk oog, maar wel in contact met de oerwateren, die op haar beurt weer in contact stonden met poelen, binnenmeren en -zeeën overal ter wereld.

Catstone Hill of Uisneach@www.irelandsancienteast.com

De Heuvel van Uisneach is ‘n overblijfsel van een enorme zandplaat, die omhoog gestuwd werd tot een heuvel tijdens alle verschuivingen die er plaatsvonden. Er bleef nauwelijks iets over van de ZonneVuurPlaat, welke afgestemd stond op de Zonnewijzer in West-Europa. Diep in Moeder Aarde liggen meerdere LeMUriaanse grotten in de oceaan voor de kust van zowel Noord- als Zuid-Ierland.
Op de heuvel van Uisneach staat nu centraal de wondersteen ‘Aill na Mireann’ ofwel Catstone genaamd, wat een pijler is binnen het LeMUria Kristal systeem. Zij vormt het Hart van het mystieke eiland Ierland en ligt samen met de ‘Stone of Destiny’ op Tara Hill op een lange LeMUriaanse Moederdraken waterlinie.
Bijzondere verbindingen met de Zon en de Maan vallen samen op deze plek die tijdens de vele festivals tot uitdrukking worden gebracht.


Centrum van Uisneach Hill@Maria van der Geest

Uisneach & Hill of Tara, staan beiden op de waterdrakenlijn in rechtstreekse verbinding met bijzondere bronnen, meren, rivieren, vijvers, steencirkels en heuvels in Ierland en Engeland. Zoals Newgrange (= circa 600 jaar ouder maakt dan de piramides van Gizeh in Egypte, en zo’n 900 jaar ouder dan Stonehenge in Engeland. Het monument is een ganggraf), de vijvers op het Abbey terrein, de Holy Chalice Wells en de (Ha)Tor drakenheuvel in Glastonbury. Op het zuidelijk halfrond via de drakenlemniscaat met de meren en bergen van Tongariro en de Uluru Rock downunder .
Wat bijna niemand weet is dat er van oudsher in het gebied rondom Oegstgeest ook zo’n belangrijke Poort was. Zij functioneerde als ‘n Hoofd SterrenPoort, waar het nieuwe kosmische leven binnenstroomde. Denk hierbij vooral aan de dieren. Dolfijnen, walvissen, reuze schildpadden, diverse soorten landdieren, zaden van tropische planten en bomen vonden hier hun entree en stroomden door naar de wateren rondom Avalon en verder via de Atlantische oceaan en wereldzeeën naar alle continenten.
Deze Toegangspoort voor nieuw leven, raakte in verval ten tijde van de Val van Atlantis , door tegenkrachten. Het is een eer voor mij én levenstaak om te helpen bij het ontsluiten, zodat deze oer Moeder Sterrenpoort weer als een Kosmisch geopende Poort tussen Hemel en Aarde in haar volle omvang mee zal werken in het totale Uurwerk van het Universum.  Ik dank hiervoor de Hathors, mijn dierbare begeleiders van het eerste uur, mijn Pleiadische ziel en Galactische bondgenoten en natuurlijk alle Spirits verbonden aan mijn meesterlijke klank-kristallen, die speciaal voor deze reparatie vanuit hemelse verten, Uhr Overall vandaan zijn gekomen, ‘huis en haard’ hadden verlaten om deze tragedie te niet te doen. Moeder LeMUria heeft weer bewezen hoe we met vereende krachten elkaar kunnen steunen en er een schitterende toekomst voor iedereen weggelegd is als je maar blijft vertrouwen op de goede afloop.

Willibrordus of Groene Kerkje – Oegstgeest
@www.oudoegstgeest.nl

Nu ben je vast wel nieuwsgierig waar deze oer MoederPoort precies ligt. Dit is een uitgestrekt gebied met als centrum  Oegstgeest-Leiden. De vijvers rondom Kasteel Oud-Poelgeest in mijn woonplaats (waar Boerhaave eens woonde en voorheen doorliep tot in het huidige Leiden) én het Willibrordus ofwel Groene kerkje liggend op een verhoogde terp (nabij het Oegstgeester Kanaal –  toentertijd nog de Vliet), waar de heilige Willibrordus in de 9e eeuw ooit aan land stapte, zijn de meest bepalende krachtplekken.
Willibrord wijdde hier niet voor niets zijn eerste kerkje in om van hieruit naar Brabant te trekken om vervolgens West-Europa te kerstenen. Hier ligt een Vader-Moeder-Kind Poort, een giga overgang tussen hemel en aarde waar Aardse drakenlijnen vanuit Maan & Zon via Kosmische Axiotonale stromen doorlopend werden gevoed t.b.v. van levenscheppende Bloed via de waterhuishouding van Moeder Aarde.

Mijn Sterrenpoort ligt hier uitgelijnd op het oorspronkelijke LeMUriaanse Draak-Eenhoorn-Elfen netwerk zoals het van oorsprong was voorbestemd.


Kasteel Oud-Poelgeest@www.hotelspecials.nl

De Druïden hier, de eerste bewoners ná de val van Atlantis, voelden dat er onder Uisneach ooit een heilige toegangspoort schuilging van de Smaragdgroene Straal van Avalon. Hun heilige missie was het om als ‘oudsten’ deze LeMUria Poort te bewaken, in ere te houden en er op toe te zien dat deze ‘hemelse’ plek nooit helemaal verloren zou gaan. Hieronder ligt namelijk een binnenaardse kristalstad met wederom  lichtgroene LeMUriaanse Healing Tempels, net zo als downunder bij Tongariro & Uluru Rock.  De oerfrequenties van de helende tonen liggen buiten het bereik van het menselijk gehoor, maar zijn hier wel achter gesloten kristallijnen deuren bewaard tot de opkomst van LeMUria deze geheime stralen weer zou mogen prijsgeven. En laat dat nu precies op 1-10-2018 (=1-1-11) zijn geopend tijdens het geven van een Afstandshealing vanuit mijn Sterrenpoort praktijk in Oegstgeest!
Is het niet wonderlijk én Magistraal te noemen wat Moeder LeMUria in 2018 nu weer aan ons prijs kan geven!

In de oudheid kwamen hier vele wijze heilige (LeMUriaanse) Monniken bij elkaar in ondergrondse tunnelsystemen. Daarom werd deze aardse omgeving ook een belangrijk ontmoetingscentrum van stamhoofden uit alle districten en later werd hier ook recht gesproken. Ze staken dusdanig de hoofden bij elkaar tijdens het houden van vuur & water ceremonies, dat er water vanaf begon te sijpelen – deze zweetdruppels werden dan opgevangen in een goud-zilver smaragdgroene kelk en offerden dit terug aan Moeder Aarde, door het te schenken aan Moedergodin Ériu . Hierdoor ontvingen ze raad en bijstand vanuit de Moederbron in hun kelken, wat ze gebruikten tijdens het nemen van moeilijke besluiten en voor rechtsbijstand.
Door de hier verhoogde trillingen was het een florerend handelscentrum. De sporen van deze oude handelswegen zijn zelfs nog zichtbaar in het landschap rondom Uisneach en de Hill of Tara.

Ancient Way tussen Hill of Uisneach & Tara Hill (in de verte)
foto@Maria van der Geest

De ‘Catstone’ in Uisneach werd beschouwd als een poort naar de andere wereld. In ‘The Oxford Dictionary of Celtic Mythology’ wordt Uisneach daarom beschreven als ‘een heuvel die een belangrijke rol heeft gespeeld in de Ierse verbeelding’!
In de oude teksten staat duidelijk vermeld dat het voor de Hoge Troon van Ierland gebruikelijk was om de Ierse stichter Ériu te ‘trouwen’ met een ceremonie op Uisneach. Daarom lagen er tussen de toppen van de heuvels, door het altijd groene landschap heen, lange uitgegraven Lichtwegen. Een daarvan is duidelijk te zien bij de Moeder ‘Hill of Tara’. Vanaf Uisneach is ‘Tara Hill’ nog altijd zichtbaar.
Archeologisch onderzoek bij Uisneach heeft inmiddels voldoende bewijs opgeleverd dat er werkelijk omheiningen, souterrains, huizen, en twee rijwegen aanwezig waren om de koninklijke ceremoniële plekken van Uisneach, Tara en Rathcroghan met elkaar te verbinden.
Toen de ‘Hill of Tara’ later de zetel werd van de Hoge Koningen, die daar de eed volmondig aflegden, staande bij de ‘Stone of Destiny’, bleef Uisneach alsnog het Koninklijke Centrum, een ontmoetings-punt waar wet & regelgeving  gemaakt en doorgevoerd werd, waar overleg plaatsvond tussen de inmiddels twintig provincies, welke Uisneach omringden en van daaruit het land bestuurde.

 
‘Stone of Destiny’ op Hill of Tara
@Maria van der Geest

Vuurfeest fetivals

Op de heuvel van Uisneach, gelegen in Co. Westmeath, werd dus al in de Oudheid, jaarlijks het Beltane Vuur gebrand in de nacht rond 30 april – 1 mei. Dit was tot heinde en verre waar te nemen door de verschillende Druïden families, die op alle omringende 12 heilige heuvels, als zij het vuur van Uisneach zagen oplichten, ook hun vuren aan staken. Dit vuur laaide op rondom meren, bronnen en waterwegen, als een goddelijke ‘Ring van LeMUriaans DrakenVuur’, waar hele grote rookwolken ook de omgeving informeerden dat de lente aanbrak en de zomer al ras zou volgen. De start van het nieuwe leven openbaarde zich. Men werd vuriger en met rasse schreden ging men het land bewerken. Daarom werd Uisneach het grote magische heiligdom van de ZonneAardeMoedergodin Ériu, waar Ierland (in modern Iers: Éire) van oorsprong naar vernoemd is.


ZonneAardeMoedergodin Ériu
@Maria van der Geest

Ook de Zon & Oogstgod Lugh, wordt hier steevast jaarlijks 3x vereerd op 1 augustus, 21 september, 31 oktober, tijdens de 3 festivals.

  1. 1 augustus – Lammas/Lughnasadh feest. Het Lammas staat bekend als het eerste oogstfeest. Het is het feest van de Na-zomer om Moeder Aarde te bedanken voor haar gulheid en mildheid. Tevens eert men het huwelijk en de bevruchting tussen de Zonnegod( de Ierse Lugh) en de Godin Ériu, een oude dame die opnieuw jong wordt.
  2. 21, 22 of 23 september – herfst equinox: Mabon = het feest van de inzamelingritueel van dank voor de vruchten van de Moeder Aarde en voelde de noodzaak om deze met elkaar te delen, om zo veel mogelijk zegeningen van God & Godin LeMUria veilig te stellen t.b.v. de lange wintermaanden).
  3. 31 okt-1 nov – Samhain = ritueel feest waarbij de voorouders worden uitgenodigd, een tijd om het leven van degenen die zijn gepasseerd te vieren, en het gaat vaak om het respecteren van voorouders, familieleden, geloofsoudsten, vrienden, huisdieren en andere dierbaren die zijn gestorven. Het lijkt op het hedendaagse Halloween en Allerzielen. Het is het tegenover liggende punt op het 8-voudige seizoenswiel van het licht en vruchtbaarheidsfestival van Beltane. Daarom noemt men Samhain ook wel het festival van de duisternis. Men voelt dat de sluier tussen Hemel en Moeder Aarde het dunste punt van het hele jaar heeft bereikt, waardoor het gemakkelijker is om te communiceren met degenen die ons hebben verlaten.

@ https://futurism.media/the-pagan-wheel-of-the-year
 

Er werd al in oude tijden gezegd dat Uisneach Ierland in vier delen opsplitste, met in het Centrum een vijfde deel, waar de Hoge Koningen en Royalty samen kwamen en deels woonden.
De vier districten werden benoemd als:

  • De Kennis in het Westen
  • Een Veldslag in het Noorden
  • De Welvaart in het Oosten
  • De Muziek in het Zuiden

Zie het voor je: Dat deze 4 hoofddistricten, onderling verdeeld zijn in nog eens talloze kleinere delen, met Uisneach in het centrum en de 12 (flowers)heuvels er omheen, gezamenlijk de ‘Flower of Life’ van Uisneach vormden.


Flower of Life graancirkel
@www.cropcirclesdatabase.com/20030728UKsc

De Vroeg Keltische vruchtbaarheidsgodin Brigit, godin van water en vuur en brenger van het Licht, werd in de oudheid aanbeden in Uisneach. Zij heeft hiermee al een basis gelegd voor de vele Vuur en Water ceremonies. Hier ligt een waterbron die naar haar is vernoemd en waar de latere Saint Brigid (van Kildare) zich zeer waarschijnlijk naar vernoemd heeft.

Dagda, de goede God en leider van de Tuatha De Dannan, zou in Uisneach hebben gewoond en zijn zonnepaarden hebben gestald op de noodflank in twee souterrains onder een wielvormige omheining met geplaveide vloeren. Een van deze ‘grotten’ heeft de vorm van een goddelijke merrie die wordt achtervolgd door een galopperende hengst. Te vergelijken met het beroemde witte Paard in Berkshire, Engeland. Paardengoden zijn altijd in verband gebracht met deze heuvel.

Ook Saint Patrick bezocht Uisneach in de vijfde eeuw om er een kerkje te bouwen op deze heilige heuvel. Hij werd stevig tegengewerkt, maar loste dit op door een vloek in de stenen van Uisneach te plaatsen. Sindsdien maakte men geen gebruik meer van deze heilige steen.
De gebedsruimte van St Patrick staat nu bekend als het bed van St. Patrick. Ook de katholieke kerk heeft hier in de 12 eeuw een belangrijke stempel gedrukt door er een belangrijke synode te laten plaatsvinden om te beginnen met het verdelen van Ierland in verschillende bisdommen.

Uisneach is verbonden met de Es.
De Tree of Life zou een essenboom zijn en is de boom van wedergeboorte, van voorspellende inzichten en biedt bescherming. De “vertakkingsboom van Uisneach” is geplant door ‘Fintan de Oude’, waarnaar deze oude Es genoemd is.
De es is heilig voor de god Lugh en staat bekend als de boom van betovering. Druïden hadden toverstokken die werden gemaakt van de Es. Zij wordt geassocieerd met wijsheid en spirituele kennis.
The Hill of Uisneach staat met vijf andere koninklijke Ierse plekken op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Tot slot
Onze gids uit Uisneach vertelde op zeer boeiende wijze over de bezoeken van over de hele wereld, waaronder indiaanse stamhoofden. Zo ook was er in 2018 een bezoek geweest uit Australië, vanuit het gebied van de Uluru Rock, maar ook uit vele andere heilige Oerplaatsen op Moeder Aarde om hier met ceremonies de plek van Ériu op Moeder Gaia te helpen ontsluiten.

     
Onze gids                                                  Boomwezen van Uisneach
foto@Maria van der Geest.com

Het voelt voor mij als de meest heilige plek die ik tot nu toe heb mogen bezoeken. Het is dan ook niet mogelijk om hier zo maar in je eentje rond te gaan lopen. Neem vooraf wel eerst contact op of meld je aan via : http://uisneach.ie/contact/
Privé- en groepsexcursies worden het hele jaar gegeven.
Locatie: Hill of Uisneach ligt tussen Mullingar en Athlon op de R390. Ligt ongeveer 90 km ten noorden van Dublin.

Lees ter aanvulling over Saint Brigid mijn Blogbericht:
Heilige Saint Brigid uit Kildare – Patronesse van Ierland

www.sterrenpoort.com
www.aardehealing.com
www.moedermaria.nl

Heilige Saint Brigid uit Kildare – Patronesse van Ierland

 Gebed tot Saint Brigid

Lieve Saint Brigid

Je bent een vrouw naar mijn hart
Een vrouw die Vrede zendt

en Harmonie brengt in ieder conflict
Een vrouw die iedereen kent

Lieve Saint Brigid

Je bent een Passievolle vrouw die
onze diepste Angsten & Emoties
met de Mantel der liefde omhult
Je ziet onze tranen, vangt ze op
Je troost en schenkt ons Hoop
Je geeft ons steun door raad en daad
wat ons Hart opent en LeMUria erin ontwaakt

  Lieve Saint Brigid

Als wij dan gehuld in jouw
Kosmische  Sterren Mantel
De Harp en andere levensinstrumenten leren bespelen
Zullen de BovenTonen Klokken
van Vreugde, Vrijheid & Geluk
weer Universeel aan het Firmament weerklinken

Dan zal jouw Zielenlied, lieve Saint Brigid
weer Omhoog mogen Klinken

uit de Moeder LeMUria Tempels
Om zo ingenestelde oude OnderTonen
voor eeuwig uit het Aarde Bewustzijn
los te laten komen

Lieve Saint Brigid

Jouw Zielenlied zal Moeder Aarde Om-Tunen
tot een levendige OM-Symfonie
Waarmee een nieuw Glorieus Tijdperk zal opleven
tot een LeMUriaans EenheidsParadijs
vol
VREDE & HARMONIE
voor iedereen op Aard

Eerst een stukje historie vooraf van Ierland – Éire (Iers)

Rond 6000 v. Chr. scheidde Ierland zich af van het Europese vasteland. Hierdoor hebben ze een eigen cultuur opgebouwd en levend gehouden. Wie kent niet de verhalen over de Kelten en de oude Druïden. De helende genezende Krachten van de vele Natuurwezens.
Ook hebben zich in Ierland, door het zijn van een eiland, minder soorten bloemen en dieren ontwikkeld. Behalve de berghagedis leven er bijvoorbeeld geen reptielensoorten. Volgens oude legendes zijn hier geen slangen, draken en monsters meer gezien sinds de Heilige Patroon van Ierland,  St Patrick, deze volgens een legende, van het eiland verdreef!

In een eerder artikel heb ik uitgebreid de ‘Moedergodin TARA  & the Hill of TARA in Ierland’ beschreven. Dit keer werd mijn aandacht getrokken door de heilige Ierse Moeder & Gouden RegenboogVlam van Brigid.

De eerste vrouw ter wereld die als Bisschop ingewijd werd was onze Brigid uit Kildare, een klein plaatsje in Ierland. Hierdoor is ze ook de Patronesse van Ierland, maar ook op het Europese vasteland en in Nederland komen we haar tegen. In de jaren zestig besloot echter het Vaticaan dat er onvoldoende bewijzen waren voor haar heiligheid. Ze konden nauwelijks historische gronden ontdekken, waardoor ze twijfelden of onze Brigid wel echt had bestaan. Brigid werd hierdoor ontheiligd. Gelukkig zijn de Ieren nog steeds trouwe volgelingen van haar. Ook ik, dus als eerbetoon wijd ik daarom graag dit artikel aan de goddelijke gouden vuurgodin, St Brigid, om haar een nieuw leven in te blazen. Voor mij is ze nog altijd springlevend en werkt ze als één LeMUriaanse Gouden RegenboogVlam vanuit haar Tempel, door mij heen tijdens het geven van mijn LeMUriaanse (Afstands)Healingen t.b.v. al het Leven. Zij is beschermheilige van vogels, o.a. van ganzen en eenden, maar ook van het vee: paarden en runderen.

Haar heilig Vuur om je heen oproepen, bied je totale bescherming! Lees verder om haar beter te leren kennen én nodig haar hierbij vriendelijk uit!

Hoewel Brigid als heilige minder bekendheid heeft dan Sint Patrick – waar zelfs het groene bier naar vernoemd is – zijn de verhalen rondom Brigid minstens zo interessant. Wie kent niet de Brigitta poppen of Kruizen van gevlochten riet die gemaakt en gebruikt worden tijdens de Imbolc feesten en ceremonies. Zo zijn er ook mooie Keltische gezangen of Hymnes! Hiervan plaats ik er één:

Feestdag van St Brigid is 1 februari.
Sommige legendes zeggen dat 1 februari haar sterfdag was, maar 1 februari is ook d
e dag van de Keltische godin Bríg of Brigantia, de Godin van vruchtbaarheid, geneeskunde en kunstnijverheid en valt tegelijk met de viering van het Keltische lentefeest Imbolc. Of was  dit dezelfde MoederGodin?

Wat is er zoal bekend over de Hathor godin St. Brigid, want zij was één van de ingewijden die als oude ziel, de LeMUria School van ‘Oneness & Holiness’ in haar Hart meedroeg! 

St. Brigid is geboren in Faughart, County Louth in Ierland in het jaar  453 en na een liefdevol leven in dienstbaarheid van haar medemens gestorven in Kildare (Ierland) op 1-2- 523. Anderen spreken ook over het jaar 525 dat ze stierf in gebed.

Over data en haar leven zijn meerdere Legendes in omloop. Hieronder heb ik er 3 opgeschreven:

De 1e legende vertelt ons, dat zij dagelijks in haar gebed gevraagd zou hebben, dat zij zó lelijk mocht worden, dat geen enkele man nog iets in haar zou zien. Dat gebeurde. Eenmaal in het klooster keerde echter haar vroegere schoonheid weer terug. Zo diende zij zich op veertienjarige leeftijd aan bij de plaatselijke bisschop met het verzoek om voortaan als een kluizenares een leven vol gebed en versterving te mogen leiden. Tezamen met zeven andere vrouwen die hetzelfde verlangen hadden, ontving zij uit handen van twee bisschoppen een witte wollen mantel.

Eeuwenlang zijn deze gewaden het herkenningsteken gebleven van de Ierse kloosterzusters. Brigid bouwde haar klooster op een terrein dat haar door een vriend van de koning van Leinster was geschonken. Het was van oudsher een heilige plaats geweest, gemarkeerd door een majestueuze eik.
De plek heette dan ook ‘Kil-Dara’ (kill = cel, klooster; dara = eik). Latere legendes weten zelfs te vermelden dat Brigid aanvankelijk haar verblijfplaats had in een holte onder die eik.


Heilige Boom bij de Saint Brigids Well in Kildare

In tegenstelling tot vele anderen kloosterlingen, beperkte Brigid haar activiteiten niet tot het klooster alleen. Zij begaf zich onder de mensen, en was een levend teken van het ware geloof en evangelie. Zo kwamen er eens twee melaatsen op haar af met het verzoek om door haar genezen te worden. Zij vulde een tobbe met water, sprak er de zegen over uit en gaf hen de opdracht, elkaar in de tobbe te wassen. De melaatse die het eerste aan de beurt was, kwam geheel genezen en rein uit het badwater te voorschijn. Nadat hij schone kleren had gekregen, had hij geen zin meer om zijn voormalige lotgenoot te helpen. Daarop waste Brigid nu zelf de 2e melaatse, terwijl de 1e genezen melaatse toekeek. Terwijl de 2e genas nam de 1e de melaatsheid weer in zijn huid op!

St Brigid hield zich bezig met:

  • De wonderlijke genezingen en liefdevolle verzorging van zieken en zwakken. Zo ontving een stom meisje haar stem weer terug
  • Het uitdelen van aalmoezen
  • Het ondersteunen van behoeftigen
  • Het bevrijden van gevangenen. Hierover vertelt de volgende legende.

Toen Brigid als jong meisje onder haar eik in een cel woonde, leefde er in Ierland een koning, die als huisdier een tamme wolf had. Daar was hij bijzonder aan gehecht. Wilde wolven daarentegen waren gehaat in die tijd. De koning had zelfs beloningen uitgeloofd voor ieder die er één schoot en hem kwam afleveren op het paleis. Maar toen de lievelingswolf van de koning eens over de muur van de paleistuin sprong, uit speelsheid, en door de omgeving dwaalde, werd deze prompt doodgeschoten door een jager. Deze bracht zijn buit naar de koning in de veronderstelling een forse beloning te ontvangen. Hij werd echter door een woedende en verdrietige koning in de gevangenis geworpen. Brigid kende de jager. Zij hoorde van zijn lot, spande haar wagen in en snelde naar het paleis om genade voor hem te smeken. Onderweg sprong er ineens een sneeuwwitte wolf in haar wagen, die zich nog nooit door een mensenhand had laten aanraken, maar zich nu aan haar voeten neerlegde als een trouw huisdier. Op het paleis bood zij de koning de prachtige witte wolf aan, waarbij het beest met zich liet sollen en spelen om maar te laten zien, hoe lief het was, terwijl Brigid sprak tegen de koning: “U krijgt een mooie witte wolf terug als ik de door u gevangen jager meekrijg”. Thuisgekomen nam Brigid afscheid van de jager met de boodschap: “Meneer de Jager, het is beter twee wilde dieren te ontvluchten, dan er één te doden. De volgende keer stel ik voor uw ‘dodelijk wapen’ aan de wilgen te hangen, zodat de dieren zien dat U een rechtschapen mens bent!”

De heilige St Brigid stond niet alleen aan het hoofd van haar medezusters, maar gaf ook leiding aan een mannenklooster enige kilometers verderop. In de Keltische cultuur was er namelijk geen onderscheid in waardering tussen mannen en vrouwen. Lange tijd hebben er dan ook zogeheten dubbelkloosters bestaan, die zowel door een man als door een vrouw werden geleid. Onder de monniken waren allerlei handwerklieden die buitenshuis hun vak uitoefenden, terwijl de vrouwen het ambachtelijk werk binnen voor hun rekening namen. Zo voorzagen de kloosters in hun eigen onderhoud en behoefte.

  • Brigid was als de eerste vrouwelijke Priesteres en Bisschop, waarna ze als missionaris door Europa trok om ware Liefde en Naastenliefde voor mens en dier te prediken.
  • Zij is daarom ook de beschermheilige van vogels, zoals ganzen en eenden, maar ook het vee, waaronder ‘paarden en koeien’.

Brigid is op 1 februari 523 gestorven. Ze werd in een kostbare kist, afgezet met juwelen, begraven in de kloosterkerk. Sommigen beweren dat haar stoffelijk overschot tijdens de invallen van de Noormannen in 835 is overgebracht naar Downpatrick en daar naast de grote apostel van Ierland, Sint Patrick & St. Columcille te rusten is gelegd.


Gezamenlijk graf van St. Patrick, St. Brigid & St Columcille in
Down Cathedral, Downpatrick

Verering & Cultuur

Allerlei verhalen gaan er over de Keltische oergodin Brigantia of Brighde de ronde, die ook in Brigid’s beschreven leven naar voren komen. Daarom wordt zij ‘de wonderdoenster’ genoemd (thaumaturga), omdat er vele wonderen aan haar worden toegeschreven, Zo wordt er verteld:

  • Dat zij reeds aanwezig was bij de geboorte van Christus in de stal van Bethlehem.
  • Dat elke boom die zij aanraakte op hetzelfde moment begon te bloeien.

Plaatsen waar de heilige St Brigid in Nederland is terug te vinden

In 1087 schonk prinses Gunelda, een zus van de Angelsaksische koning Harold, een kostbare relikwie van Brigid aan de Vlaamse stad Brugge, als dankbetuiging voor het feit dat zij had moeten vluchten en een veilig onderkomen had gevonden in die stad. In 1283 kwam de schedel van Brigid in de Portugese plaats Belém (Lissabon) terecht.  Op weg naar het Heilige Land lieten drie ridders het kostbare relikwie daar achter.

Ook in de Sint-Brigida kapel in het Limburgse Noorbeek zegt men een stukje van haar schedel te hebben. In Noorbeek wordt er jaarlijks een Brigida-bedevaart gehouden, evenals in Middelaar naast Mook in Noord-Limburg.

Ook staat zij afgebeeld in het stadswapen van Ginneken en Bavel, maar ook van de Nederlandse plaats Ommen, waar ook een aan Brigid gewijde kerk staat op het Plein van de Vrede.

Patronaten

Zij is patrones van Ierland en van Kildare; in Duitsland van de stad Essen; in Bretagne, Frankrijk van Loperhet (= Loc-Perhet = Bridgetsplaats: dep. Finistère) en Sainte-Brigitte (dep. Morbihan). Daarnaast van buitenechtelijke kinderen, kraamvrouwen, pasgeboren baby’s, vroedvrouwen en zieke kinderen; van helers en kwakzalvers; van dichters en geleerden; van landbouwers, melkboeren en melkmeisjes; van smeden en van vluchtelingen.
Zij is beschermheilige van gevogelte, in het bijzonder ganzen en eenden, paarden en koeien.
Haar voorspraak wordt ingeroepen tegen oogkwalen, ongeluk en pech,  vervolging en tegen ziekten onder het vee. Ze wordt afgebeeld als abdis (met staf), vaak met een koe, soms met een paard aan haar voeten of met ganzen en eenden, want die zouden haar in haar eenzaamheid gezelschap hebben gehouden; of met een vurige vlam boven haar hoofd; of naast een schuur, omdat deze zich eens op haar gebed met oogst zou hebben gevuld; soms met een brandende kaars, waarvan was afdruppelt op haar arm.

Een St Brigid Kruis gevlochten op 1 febr

Brigids cross of Brigits cross (Iers: Cros Bríde, Crosóg Bríde or Bogha Bríde) is een klein kruis, dat meestal uit riet wordt geweven. Meestal bestaat het uit 4 armen, met een geweven vierkant in het midden. Historisch gezien bestaan er ook kruizen met 3 armen. Dit kruis zou van origine al voor de jaartelling ontstaan zijn, en in verband staan met het Zonnekruis. Op st Brigid’s feestdag – 1 februari- werden in Ierland dit soort kruizen gemaakt. Vroeger viel op deze dag ook de feestdag Imbolc, dat het begin van het voorjaar markeert.
Veel rituelen werden uitgevoerd tijdens het maken van de kruizen. Traditioneel werden ze boven deuropeningen en ramen gehangen, om het huis te beschermen tegen het kwaad. Bron: Wikipedia

2e legende vertelt ons dat Brigid rond het jaar 452 geboren als dochter van een Keltisch stamhoofd en een slavin die zich tot het christendom heeft bekeerd. Het verhaal gaat dat Brigid als klein kind wordt gevoed met de melk van een zeldzame witte koe met roodbruine oren. In haar verdere leven zou de koe met Brigid rondtrekken om haar van zuivel te voorzien.
In eerste instantie lijkt zo’n koe onbelangrijk. Maar dat lag in de Keltische maatschappij anders, want daar bepaalde de omvang van de veestapel het aanzien van een familie gemeenschap. Het bezit van een bijzondere koe of stier stond voor status. Met andere woorden: Brigid  was een belangrijke dame met status!
Als jong meisje krijgt ze de zorg opgedragen voor haar vaders veestapel. Een taak waarbij ze de handen uit de mouwen moest steken. Wie koeien heeft, moet ook melken en karnen. Op zich ging dit Brigid wel goed af, maar ze had meer oog voor de minderbedeelden dus de beoogde winst van haar vader liep achteruit. Zo geeft ze haar moeders hele botervoorraad weg aan de armen – tot woede van haar familie – waarna de geslonken voorraad zich op overvloedige wijze weer vanzelf aanvult, aldus een Ierse legende!


St. Brigid wordt vaak met een Koe afgebeeld  (ook in de Brigidkerk in de St Brigdistraat in Bavel, gemeente Breda), omdat ze beschermheilige is van het vee en de Hoorndieren.

Ze was de eerste vrouwelijke Bisschop

Hoewel Brigid opgroeit in de oude Keltische cultuur waar alleen maar aandacht nog was voor de natuurgoden en -godinnen, raakt ze al jong gefascineerd door het christendom dat St. Patrick in Ierland predikte. Ze kiest vervolgens voor een religieus leven in dienst van God.
Wanneer ze hiervoor de zegen vraagt aan bisschop Mel, gebeurt er iets opvallends:
In plaats van het gebruikelijke gebed, spreekt bisschop Mel per abuis het bisschoppelijke wijdingsgebed over haar uit, tot consternatie van de aanwezigen. Maar de bisschop weigert om de wijding – voorbehouden aan mannen – ongedaan te maken want, zo beredeneert hij, “God zelf heeft Brigid deze bijzondere eer geschonken.”
Met deze goddelijke Inwijding, vestigt Brigid zich met een handvol zusters in Cill Dara – wat in het Iers ‘kluis van de eik’ of ‘eiken kerk’ betekent – het huidige Kildare. Daar groeit haar kleine gebedshuis in de loop van de eeuwen uit tot een invloedrijke kathedraal stad met een dubbelklooster voor mannen en vrouwen. Kunstnijverheid, ziekenzorg en onderwijs bloeien binnen de kloostermuren. In het scriptorium wordt het prachtige Book of Kildare geïllumineerd dat qua schoonheid het Book of Kells moet hebben geëvenaard, maar dat tijdens de Reformatie voorgoed verdwijnt.


Book of Kildare

De 3e legende is een totaal andere legende over St Brigids inwijding. Deze legende heeft het altijd bijzonder goed gedaan bij de boerenbevolking van Ierland. Het vertelt dat Brigid de vroedvrouw van Maria was. Zij was volgens geschriften de waardin van de herberg van Bethlehem.
Toen er grote voedselschaarste was, verbood de waard haar om de gasten eten of drinken te geven terwijl hij weg was. Brigitta negeerde het verbod van de waard en gaf brood en water aan twee hongerige reizigers, een man en een vrouw die later Jozef & Moeder Maria bleken te zijn, want nadat de 2 weer vertrokken waren, merkte ze dat het brood en het water nog intact waren, hoewel ze had gezien dat beiden er flink van gegeten en gedronken hadden.

Toen ze dit bemerkte, besloot ze hen direct achterna te reizen om te zien wie dit waren, want alleen Heiligen kunnen wonderen verrichten en voedsel vermenigvuldigen. Ze trof hen aan in een stal in de buurt van Bethlehem, dicht in de buurt van Nazareth, waar ze de Maria nog net kon bijstaan tijdens de bevalling van de geboorte van haar zoon Jezus.

Daarom wordt Brigitta in oude Schotse teksten ‘Banchuideachaidh Moire’ genoemd, de vroedvrouw van Maria, of ‘Muime Chriosda’, de voedster van Christus. De meer ‘officiële’ kerkelijke versie luidde dat ze de dochter was van een Ierse Druïde, die de komst van het Christendom voorspelde en zich daarna liet bekeren door Saint-Patrick. Brigitta werd een non en klom op tot de functie van abdis van het klooster van Kildare in Ierland.
 
Gerestaureerde Vuurplaats van Brigid Klooster Kerk in Kildare

Brigid Kerk in Kildare

In en rondom deze kerk, bij haar bronnen en bij een vrouwen klooster net buiten het dorp, heb ik samen met Sandra Minnee haar Heilige Moeder LeMUria Vuur mogen laten ontbranden en via de waterbronnen het onderaardse waterwegen langs Uisneach en Tara Hill, door de Atlantische Oceaan en de Noodzee heen, op de Lemniscaat draak-drakinnen Cirkels aan te laten sluiten, op weg naar de Uluru Rock. Dit om het Heilige Vuur op 21 dec 2020 via de Uluru Rock (de Zonnevlecht van Moeder Aarde), haar Holy Moeder LeMUria Eenheid VuurGeest als een Goddelijke Drie EenheidsVlam en Holy Mother Cross Heart, definitief op Moeder Aarde terug te brengen. Tijdens de Pinksterdagen van 2021 zal ik een Vuur Ceremonie houden op het strand van Katwijk in Zuid-Holland, afgestemd op Katwijk aan de Maas waar een Mariagrot staat – gelegen tegenover mijn geboorteplaats Mook en het Antonius kerkje, waar ik als Moedergodin ‘LeMUria’ gedoopt werd op 28-11-1955. Meer hierover vermeld ik later op deze website.

 

In de Brigitta Tempel van Kildare werd een eeuwig vuur brandend gehouden door 19 maagdelijke priesteressen. Het getal 19 verwijst naar de cycli van zon en maan ten overstaan van de aarde. Elke 18,67 jaar bevinden beide zich opnieuw op dezelfde plaats in relatie met elkaar. Toen het christendom Ierland overspoelde werd de Tempel van Kildare een klooster en de priesteressen werden onder zachte dwang aangemaand nonnen te worden. Het heilige vuur van Kildare werd nog tot de twaalfde eeuw door de nonnen verzorgd, tot het gebruik door de kerk verboden werd omwille van haar heidense karakter. In de jaren zestig besloot het Vaticaan dat er onvoldoende bewijzen waren voor haar heiligheid en zelfs voor de historische gronden van haar bestaan. Brigitta werd ontheiligd. Ondanks dit leeft Brigitta nog steeds voort in de harten van veel christenen. In onze streken zijn er tot op vandaag verschillende Brgittakapellen die nog druk bezocht worden en waar de heidense gebruiken voortleven. In het Limburgse dorpje Noorbeek is er een Brigida-Bron, die bezocht wordt om oogkwalen en veeziekten te bestrijden.

  
Brigid’s Well in Kildare Ierland

Merkwaardig aan de bron is, de met een bol bekroonde stenen pijler, die verwijst naar de staf van Dionysos. De staf, die duidelijk een fallische symboliek had, was voorzien van een pijnappel. Diezelfde fallische staf wordt in sommige rituelen nog gebruikt.
Imbolc-gebruik zijn Brigittapoppen
Deze stropoppen werden op de avond van Imbolc in huis gebracht.
In Schotland riep de vrouw die de pop binnenbracht: “Thigeadh Bride steach, is a beatha Bride”(laat Bride binnenkomen, Bride is welkom)
De vrouwen in de woning antwoordden: “Tha leaba Bride deiseal”( het bed van Bride is klaargemaakt). 
De pop werd in een bedje gelegd, samen met de staf van een berk, brem of wilg. De staf werd in de haard gelegd en de volgende ochtend controleerden de vrouwen of Brigitta haar sporen had nagelaten in de as, de zogenaamde lorg Bride, de voetsporen van Brigitta. Als dat het geval was, stond het gezin een voorspoedig jaar te wachten. Het maken van het bed van Brigitta, is nog steeds een vast onderdeel van Imbolc. Ook het maken van een Brigid kruis is iets wat je met Imbolc doet. Bron: www.thespiritofthegoddessis.nl/Jaarfeesten/Jaarfeest_Imbolc.htm

Gebedsdoeken gewijd aan St Brigid van Kildare – Moeder Maria

Veel katholieke vrouwen in Ierland gebruiken nog altijd een gebedsdoek, waarop zij hun innerlijke gebed aan St Brigid schrijven, om hen te bemoedigen en te steunen bij ziekte en zorgen van zowel mens als dier, omdat zij zij de beschermheilige en Patronesse van Ierland is als wonderdoener voor mens én dier. Deze doeken, vaak witte lappen zonder zoom, werden hiervoor gebruikt en ingewijd als ‘brad brìde’.

De inwijding vond jaarlijks plaats via een ritueel, door de gebedsdoeken van alle vrouwen uit hun eigen woongemeenschap, buiten in een Cirkel te leggen en er een Heilige Gebedsceremonie te doen. Dit deden ze in de nacht vóór 1 februari, waarop het feest van de Heilige Moeder des Vaderlands, hun St Brigid van Kildare werd gevierd. Iedereen raapte dan om de beurt, staande in de Heilige Cirkel, haar eigen gebedsdoek op, om het hardop op te dragen aan de heilige Moeder des Vaderlands. Zij vroegen Brigid – later werd dit Moeder Maria – om hun doeken te zegenen voor het komende jaar, waarna zij allen hun doeken opraapten en meenamen om thuis op een gewijde plek bewaren.

Maria van de Kelten
Als abdis heeft Brigid grote politieke invloed gehad en ze stond bekendheid om haar grote wijsheid, waarbij zowel bisschoppen als stamhoofden haar om raad vroegen. Daarbij blijft ze niet achter de geraniums zitten, maar trekt volgens haar hagiografen (schrijvers van een heiligenleven) onvermoeibaar door Ierland trekken om talloze nieuwe kloosters te stichten.
Brigids levensverhaal kreeg langzaam steeds meer overwicht, omdat Kildare samen met Armagh (de stad van Patrick) streed om de titel hét Aartsbisdom van Ierland te bemachtigen. Toch was het Brigid nooit om te doen aanzien te verkrijgen. Ze had juist een eindeloos geduld en heel veel compassie met de arme mensen om haar heen. Hier zette ze ook haar helende talenten voor in. Deze koninklijke Maria eigenschappen maakten haar voor eeuwig dusdanig geliefd, dat ze de Ierse eretitel Muire na nGael, ofwel ‘Maria van de Kelten’, heeft gekregen en op steeds meer afbeeldingen een blauwe mantel met goudkleurig onderjurk draagt.

Feiten of fabels?
Wie of wat Brigid dus is geweest, is niet meer te achterhalen. Bij de kerstening van Ierland versmelten de verhalen van de godin Bríg en de historische Brigid zich tot een onontwarbare kluwen van feiten en fabels. Fantasie en folklore krijgen in de loop van de tijd de overhand, waardoor het ‘echte’ verhaal van Brigid – als dat al bestaat – steeds onwaarschijnlijker is gaan klinken. Toch zijn lang niet alle oude gebruiken rondom haar persoon verdwenen. Op het Ierse platteland is het bijvoorbeeld nog steeds de gewoonte om op 1 februari een Saint Brigid’s Cross (een strokruis) te maken. Dit kruis hangt een jaar lang boven de voordeur (of in pubs boven de bar; dat is het mooie van Ierland) ter bescherming van huis en haard.
Bovendien brengt Brigid samen met haar witte koe een persoonlijk bezoekje aan iedereen die de moeite neemt om haar feestdag te vieren. Om de heilige in stijl te verwelkomen, wordt er op de vooravond van haar feestdag haverbrood en boter op de vensterbank klaargezet, plus een korenschoof voor haar witte koe. ’s Ochtends weet natuurlijk niemand wie er het meeste baat bij heeft gehad: Brigid en haar koe, of de katten en muizen.
Sint Brigid in Nederland

Noorbeek: Ook in Nederland zijn tot op de dag van vandaag oeroude gebruiken te vinden rondom Brigid, vooral in de katholieke agrarische gemeenschappen van Brabant en Limburg. Devotiebeeldjes van Brigid – vaak met een staf in haar hand en een koe aan haar voeten – sieren boerderijgevels beneden de rivieren. Kerken, herbergen, schutterijen, fanfares en andere verenigingen dragen Brigids naam, in Brabant verbasterd tot Brigida en in Zuid-Limburg tot Briej.


St Brigida Bron in Noorbeek Limburg

Noorbeek St Brigida Bron: Op een verticale stang in het rondboog-poortje, het restant van een hek, is een tekst aangebracht: ‘Santa Brigida – bit voor ons – K.N. 1858’. Aan de pilaar (uit 1909) zat vroeger een pomp waarmee het water naar boven kon worden gehaald. Een bekading en een wassteiger zijn nog aanwezig.
– Het huis (nr. 3) direct achter de bron heeft tegen de voorgevel een modern reliëf van Brigida en een aan haar voeten liggend rund, omstreeks 1980 gemaakt door Jef Courtens uit Maastricht. 
In de Sint-Brigidakapel zou er een Relikwie, een stukje van de schedel van Brigid, aanwezig zijn.  Op de website ‘Bedevaarten in Nederland’ staat hierover het volgende geschreven: In 1818 stond er een reliekhouder in de kapel; deze is reeds lang niet meer in het bezit van de parochie; over reliek, vorm en ouderdom is verder niets bekend. – Een reliekpartikel van Brigida (‘S. Brigida V.’) is geplaatst in een zilveren theca (⊘ 3 cm) die weer in een houder met handgreep (⊘ 6,5 cm) is geplaatst. Het kerkgebouw ligt op een kerkheuvel met eromheen een kerkhof. Ze worden omgeven door een mergelstenen keermuur. Aan de oostzijde van de kerk ligt de Brigidakapel. Op het kerkhof liggen 25 stenen grafkruisen uit de periode 1608-1765.
Ook vindt er jaarlijks een Brigida-bedevaart plaats, evenals te Middelaar bij Mook aan de Maas, ook in Limburg. In Noorbeek vinden er ieder jaar unieke festiviteiten plaats rondom de heilige. Zo wordt er op de tweede zaterdag na Pasen een grote dennenboom omgehakt en feestelijk met een stoet opgetuigde paarden naar de plaatselijke kapel van Brigid gebracht. Daar wordt de boom overeind gezet door getrouwde mannen van de Jonkheid Sancta Brigida – een gebruik dat doet denken aan het planten van een meiboom.

De Den van Noorbeek heeft echter een heel eigen verhaal. De traditie ontstond in 1634, toen er veepest heerste in Zuid-Limburg. Dorpelingen uit Noorbeek smeekten Brigid in hun gebeden om het dorp te behoeden voor rampspoed. Als teken van dankbaarheid zou er ieder jaar een den uit het bos worden gehaald om haar kapel te sieren. Het gebruik vindt al bijna 400 jaar plaats, met als opvallend gegeven dat Noorbeek al die tijd is vrijgebleven van veepest – of de tegenwoordig minstens zo gevreesde gekke koeienziekte. Bron: https://welcomewiseoak.wordpress.com/2015/01/31/sint-brigid/

Ommen: Zo is Sint Brigid ook opgenomen in het Gemeentewapen van Ommen. Dit stamt reeds uit de 14e eeuw.


De heilige is St. Brigida van Kildare, de patrones van Ierland.

Ommen: Ook staat er in Ommen, aan de  een Sint Brigittakerk vernoemd naar de Ierse heilige. De Brigitta is het oudste gebouw van Ommen en werd in een document uit 1238 voor het eerst genoemd. De kerk zou stammen uit 1150. Waarschijnlijk was de kerk die er in 1330 stond met stenen gebouwd, omdat Ommen toen in brand gestoken is en een houten kerk vrijwel zeker zou zijn verbrand. Na een brand in 1624 is de kerk, op een deel van de muren na, verwoest en heropgebouwd. De huidige toren is in 1857 aangebracht. De Brigitta was van oorsprong een rooms-katholieke kerk, het is niet bekend wanneer de kerk overgenomen is door de Nederlands Hervormden, alleen dat dit na 1587 moet zijn gebeurd.


De Sint Brigittakerk, Kerkplein in Ommen, stamt uit het jaar 1150

Geldrop: In de 14e eeuw werd in Geldrop een dorpskerk gebouwd, op de plaats van de huidige Sint-Brigidakerk. Deze kwam in 1648 in handen van de hervormden, die met te weinigen waren om de kerk te onderhouden. De katholieke godsdienst werd onderhouden door de Duitse Orde te Gemert en door de Franciscanen uit Weert, gebieden waar katholieke godsdienstoefeningen mochten worden gehouden. In 1671 bouwden de katholieken een schuurkerk op het terrein van het kasteel. Ondanks teruggaaf van de oude kerk aan de katholieken in 1798 bleef de schuurkerk tot 1823 in gebruik. In 1849 werd in de oude kerk een Vollebregt orgel geplaatst. Eind 19e eeuw wilde men de kerk afbreken, met behoud van de toren. Deze werd na een storm in 1887 echter zo zwaar beschadigd, dat ze eveneens werd gesloopt. In 1891 werd de nieuwe en huidige
Sint-Brigidakerk ingezegend

www.sterrenpoort.com

Moedergodin TARA – Hill TARA – Om Tare Tutare

TARA / Terra staat voor Moeder Aarde.
Zij biedt ons bescherming en koestering en waakt als een
Moedergodin over alle levens

groene-tara Groene Tara

De MoedergodinTara heeft in het boeddhisme- als in de Keltische cultuur heel veel betekenis.
De verering van Tara was ooit wijdverspreid over het midden, zuiden en zuidoosten van Azië. In ongeveer 630 trof de Chinese pelgrim Tripitaka een indrukwekkend heiligdom van de godin aan in het grote boeddhistische centrum Nalanda in het noorden van India. Heel veel huisaltaren zijn hier aan haar gewijd. In Tibet wordt ze ook Drölma genoemd of Mahatara, de Grote Tara.

Tara volgens een eeuwenoude mythe

Tara is de vrouw van de bodhisattva Avalokiteshvara. De mythe luidt als volgt: Toen de verlichte Bodhisattva (=hij die verlichting brengt) tranen van mededogen en compassie om al alle wezens huilde, ontstond er een prachtig helder meer aan zijn voeten, waaruit een lotusbloem groeide. Uit deze lotus rees de liefdevolle godin Tara op.
Volgens een legende stammen daarom de Tibetanen af van Avalokitesvara en Moeder Tara, de vrome koningin van het Tibetaanse volk genoemd. In het Tibetaanse boeddhisme staat zij voor de warme baarmoederlijke vruchtbaarheid, koestering en barmhartigheid. Bij ons wordt zij Maria, de Moeder van Jezus en in China Kwan Yin, de Goddelijke Moeder.
Tara is in het boeddhisme de vrouwelijke manifestatie van de geest van alle belangrijkste vrouwelijke Bodhisattva’s. Een Verlicht Wezen dus, welke ook anderen bijstaat op het Pad naar Boeddha-schap, naar een Verlichtende Geest.

Tara is een bundeling  van 21 vrouwelijke Bodhisattva’s, welke kunnen verschijnen in verschillende sensaties, vormen en kleuren, die elk een andere deugd vertegenwoordigen. Tara is daarom een vrouwelijke manifestatievorm  van Verlichting & Wijsheid.
Tara wordt op verschillende manieren afgebeeld. Dan weer op de rug van een leeuw, dan weer met de zon in haar handen. Het meest wordt zij voorgesteld als een jonge vrouw met een lotusbloem, de heilige bloem van de boeddhisten en de hindoes.

Tara’s naam heeft letterlijk meerdere diepe betekenissen:

  1. Tara is taalkundig gezien afkomstig van het woord Terra = aarde, en de godin Tea.
  2. In het Sanskriet betekent het ster en/of Zij die bevrijding brengt, want zij helpt de mens als een leidende ster op haar weg door het leven en op haar innerlijke geestelijke Pad, totdat de ziel volledig bevrijd is van het Rad van Wedergeboorte.
  3. Betekent ook Koningin.
  4. Als werkwoord betekent Tara oversteken. Zij biedt immers alom bescherming aan hen, die de rivier de Styx oversteken, ook wel de rivier van ons leven genoemd, op weg naar Verlichting.

Het meest afgebeeld zien we haar als Groene of Witte Tara.
Groene Tara is de beschermster tegen alle gevaren. Haar kleur is groen, de lotus in haar hand is blauw en meestal nog maar halfgeopend. Soms zijn er twee lotussen. Ze heeft slechts 2 ogen.
Witte Tara is gemakkelijk te herkennen aan de 3 ogen in haar hoofd, 2 in haar handpalmen en 2 onder haar voetzolen. Hiermee kan ze in alle richtingen opkijken en allen die haar hulp nodig hebben, goed in het oog houden. Vaak zit ze in een open witte lotus, ten teken van haar totale schoonheid en maagdelijkheid.
witte-tara
Met haar drie ogen in het hoofd kan ze telkens tegelijkertijd in drie dimensies schouwen:

  • de dimensie der Zinnen (onze wereld),
  • de dimensie der zuivere vormen
  • de dimensie der vormloosheid.
  • De ogen 4 en 5 liggen in haar handpalm en
  • De ogen 6 en 7 onder haar voetzolen.

Haar ogen 4 t/m7 duiden aan dat zij alle leed op de wereld kan volgen en bereid is meteen maatregelen te nemen als dat wenselijk of noodzakelijk is.  Haar oneindig mededogen met de mensheid wordt hierdoor mede tot uitdrukking gebracht.

tara-ster

Tara als heilige heuvel in Ierland (Hill Tara) en de brullende steen

In Ierland is de naam Tara de naam van een heilige heuvel, een mystiek middelpunt waar de Ierse ‘opper’ koningen (de High Kings) op sacrale wijze gekroond werden. Vanaf deze Ierse heuvel heerste de hoge koning. Bij elke nieuwe kroning van een heidense koning hoorde een ritueel. De koning moest dan op de steen gaan staan (of zitten). Als de steen brulde dan was dit een goedkeuring van de steen en daarmee van Moeder Aarde. Het inaugureren van koningen van Ierland op de Lia Fail zou door zijn gegaan tot circa 500 na Chr.

lia-fall-op-tara-hill

De steen op Tara Hill is mogelijk de Lia Fail

Tara schijnt ook koningin te betekenen
Op Tara Hill zou volgens een middeleeuwse wettekst het symbolische huwelijk hebben plaats gevonden tussen de koning Fergus en Maeve, de godin van het land. De steen Lia Fail zou dan de Fal(lus) van de hemelgod zijn die in de vulva van Tara als middelpunt van Ierland wordt gestoken en mogelijk met een brul van de steen gepaard hebben kunnen gaan! Lia Fail is voelbaar een gewijde geheimzinnige steen en werd misschien ooit beschermd door een groene heg, want Ierland heette ooit Inis Fall (afgeleid van Lia Fail!) en betekende Het eiland van het noodlot of Het eiland beschermd door de heg.

Er ligt ook in deze heuvel een fort, waar de heidenen gekerstend werden door de later heilig verklaarde St Patrick, om het Rooms Katholieke geloof aan te nemen. Hill Tara heeft daarom een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Ierland.
Er bestaan vele legenden over deze roemruchte plek. Van de eens zo grote monumentale gebouwen en gedenktekens zijn nu slechts een paar oude wallen en grachten over. Toch heeft de oude Hill Tara velen geïnspireerd, waaronder de dichter Thomas Moore (1779-1852). Hij schreef onderstaand gedicht  over de huidige Moederheuvel TARA.

The harp that once through Tara’s Hall the soul of music shed,
Now hangs as mute on Tara’s wall as if that soul were fled
So sleeps the pride of former days so glory’s thrill is o’er
And hearts that once beat high for praise now feel that pulse no more
No more to chiefs and ladies bright, the harp of Tara swells
The chord alone, that breaks at night, its tale of ruin tells –
This freedom now so seldom wakes, the only throb she gives
Is when some heart indignant breaks, to show that still she lives.

 tara-ierse-heuvel

Tara aanroepen

Ben je in nood, heb je hulp of kracht nodig? Schroom niet en Roep TARA aan. Je zal dan heel snel rust en voorspoed kunnen verwachten. Je kan haar in stilte aanroepen OF op een buitengewoon actieve wijze doen binnen of in de frisse buitenlucht.
Zie maar wat jou het beste ligt of uitkomt. Ik geef enkel een paar voorbeelden:

  • Door in stilte een gebed tot haar te richten
  • Tijdens meditatie zal ze je helpen de weg naar innerlijke rijkdom te vinden
  • Door een mooi lied of mantra te zingen of te gaan reciteren
  • Door haar mandala te kleuren(zie onderstaande afb) en tussen je duim en wijsvinger te nemen.

 tara-mandala
Tara mandala

Een mantra om Moeder Tara’s steun en kracht aan te roepen

Als mantra heb ik Om Tare Tutare uitgekozen. Je kan haar zo vaak als je liefhebt hardop of in stilte uitspreken of zingend herhalen.
Of je dit nu op het werk doet, tijdens moeilijke periodes in je leven liggend in een ziekenhuisbed of om te gebruiken als je haar kracht en zegen wil aanroepen tijdens een mooie ceremonie.
Wanneer ook jij je kan bevrijden van eigen belemmerende denkbeelden, kun je verder leven in de zuivere dimensie van leegte, volledig vrij en voorbij alle beperkingen.
De Om Tare Tutare mantra laat je voelen dat alles en iedereen met elkaar verbonden is want MoederTara zal ons altijd helpen en verlichting brengen ten tijde van gevaar, angst, verdriet in al ons verwarrende levenssituaties. Ze staat ook symbool voor Vrede en Bescherming.

         OM TARE TUTARE
 
       TURE SVAHA

Korte uitleg van deze woorden:
OM
– Tara’s heilige Lichaam, Geest en Woorden
TARE – bevrijding van alle onvrede die onder ons leeft
TUTTARE – bevrijding van angst en gevaar
TURE – bevrijding van de dualiteit en alle verwarring
SVAHA – dat de betekenis van deze mantra zich stevig in mijn geest mag wortelen

Zing zelf geregeld mee of luister naar deze inwijdende LeMUria Mantra ‘OM TARA TUTARE SVAHA’, 12.16 min
Muziek van het album Sarva-Antah: Mantras from Tibet OM TARA

Ik kan iedereen het schitterende boek aanbevelen van Esther den Engelse: GODIN TARA een reis over de oceaan van het bestaan.
Te koop in mijn LeMUria Healing Webshop:
Boek + kaartenset voor € 33
Boek zonder kaartenset voor € 22,50


Bronnen:
http://www.moederaarde.org/muziek/lama-tashi-green-tara.htmlhttps://abedeverteller.wordpress.com/2013/03/
http://mantranita.jouwweb.nl/tekst-en-uitleg/om-tare-tutare
http://devapremalmiten.com/embrace/

www.sterrenpoort.com
www.aardehealing.com
www.moedermaria.nl